Księga Powtórzonego Prawa 6,13-15 (NPD)

Będziesz trwał w bojaźni PANA – twojego Boga(*1) – i tylko Jemu będziesz służył i cześć oddawał! Nie pójdziesz za innymi bogami, za bogami ludów, z którymi się spotkasz,  ponieważ Bóg(*2) – twój Bóg(*3) – KTÓRY JEST pośród ciebie, jest PANEM zazdrosnym. Gdybyś uczynił coś takiego, gniew PANA – twego Boga(*4) – zapłonie przeciwko tobie i zostaniesz wytępiony z ziemi(*5), którą masz otrzymać.

══════════

(*1) Hebr. Elohim.
(*2) Hebr. El.
(*3) Hebr. El.
(*4) Hebr. Elohim.
(*5) Około roku 33 n.e., religijno-narodowi przywódcy Żydów doprowadzili do ukrzyżowania Bożego Mesjasza (Jezusa z Nazaretu). W roku 70 n.e. XII Legion Rzymski pod wodzą Tytusa zburzył Jerozolimę wraz ze świątynią (11 września 70 r. n.e.). W ten sposób Bóg rękami żołnierzy rzymskich zakończył epokę starożytnego Izraela. Jednak Żydzi nadal jeszcze mieszkali dość licznie w Judei. Dopiero po stłumieniu powstania Szymona Bar-Kochby, które trwało od roku 132 do roku 136, generał rzymski Sekstus Juliusz Sewerus kompletnie spacyfikował tę krainę wyrzynając większość ludności żydowskiej. Żydzi, którzy uszli z życiem, uciekli poza granice Judei, tworząc w ten sposób kolejną falę diaspory, a pozostali zostali sprzedani w niewolę. W roku 135 n.e. cesarz rzymski Hadrian zmienił nazwę Judei na Syria Palaestina, a nazwę Jerozolimy na Aelia Capitolina. Żydzi otrzymali zakaz zamieszkiwania w Jerozolimie, który trwał aż do panowania (361-363 r. n.e.) cesarza Juliana Flawiusza (znanego również jako Julian Apostata). Jednak społeczność żydowska, która zdążyła już okrzepnąć w diasporze, nie kwapiła się z powrotem na tereny, którymi władali chrześcijanie. Dopiero po podbiciu Palestyny przez Arabów w VII w. n.e. zaobserwowano nieco większy powrót Żydów do Palestyny. Dopiero po blisko dziewiętnastu stuleciach od czasu decyzji Hadriana, rozwinęła się silna myśl powrotu Żydów do Palestyny. Jest ona znana jako ideologia syjonistyczna. Działania syjonistów na arenie międzynarodowej oraz holokaust żydowski w czasie II wojny światowej sprawiły, że w roku 1947 ONZ zgodziła się na podział Palestyny (będącej podówczas pod protektoratem brytyjskim) na państwo żydowskie i arabskie. 14 maja 1948 r. – zgodnie z decyzją ONZ – Żydzi proklamowali powstanie nowożytnego państwa Izrael. Jednak i ono nie objęło ono swym zasięgiem całości terytorium ziemi, którą objęli w posiadanie po 40-letniej tułaczce na pustyni, a Jerozolima nadal jest podzielona. Na wzgórzu Syjon (od którego pochodzi nazwa „syjonizm”), stoi obecnie trzeci co do znaczenia w świecie meczet muzułmański (Meczet Omara wraz z meczetem Al-Aksa). Został on zbudowany w miejscu, w którym wcześniej stała świątynia zbudowana przez Salomona (por. 2 Krn 3,1). Oryginalna nazwa tego miejsca to: wzgórze Moria, na którym (zgodnie z Rdz 22,2) Abraham miał złożyć w ofierze swego syna Izaaka.

Księga Powtórzonego Prawa 28,1-8 (NPD)

11 września 2020

Księga Powtórzonego Prawa 16,20 (NPD)

11 września 2020