AngielskiTen, który według PANA miał stać się sprawiedliwy(*1)
roztył się i wierzga – zrobił się gruby, tłusty i uparty;
porzucił swego Boga(*2) – Tego, który go stworzył,
znieważył Skałę(*3) swojego zbawienia.
Tacy właśnie zazdrość Jego pobudzili
i rozgniewali Go obrzydliwościami,
których na co dzień zaczęli się dopuszczać
z niemymi bożkami, obcymi „bogami”.
Składając ofiary takim właśnie bóstwom,
demonom je składali, nie Bogu(*4) Prawdziwemu.
Hołdami zaczęli otaczać swoje nowe bożki
i bóstwa, których nie znali ich właśni ojcowie.
(…)
Czyżby oni sądzili, że ja o tym zapomnę?
O, nie! U mnie wszystko skrzętnie jest zachowane,
i zapieczętowane leży w mych bezpiecznych skarbcach!
Do mnie należy pomsta i moja jest odpłata,
a wtedy to się potkną, zachwieją w swej „potędze”.
Dzień ich strasznej klęski zbliża się niechybnie!
Wtedy to doświadczą wszystkiego, co ich czeka.
Sam PAN bowiem dokona sądu nad swym ludem;
lecz nad sługami wiernymi pochyli się z litością,
gdy ujrzy ich słabość, omdlałe ramiona,
zarówno u wolnych jak i niewolników.
A tamtych On spyta: „Gdzie są wasze bóstwa?
Gdzie są owe «skały», w których swoją ufność tak pokładaliście?
Gdzie są te bożki, które się karmiły tłuszczem krwawych ofiar,
i które spijały wino waszych ofiar płynnych?
Niech teraz powstaną i o was się zatroszczą,
niechaj wam pomogą i będą wam schronieniem!”.
—————
(*1) Hebr. Jeszurun – imię pochodzące od czasownika hebr. jaszar oznaczającego „stanie się sprawiedliwym” (w ST profetycznie było odnoszone do Izraela).
(*2) Hebr. Eloah. (por. Ha 1,12; 3, 3; Hi 3, 12; 4, 3. 9. 17; 5, 17; 6, 4. 8) w ST dość rzadka forma imienia Bożego, która występuje głównie w poezji.
(*3) Hebr. Cur (opoka skalna).
(*4) Hebr. Eloah.
