AngielskiMam też ostrzeżenie dla tych spośród was, którzy w posiadanych bogactwach pokładacie ufność i nadzieję! Szykujcie się już na fakt, że we łzach rozpaczy będziecie znosić udręki, jakie ku wam już nadciągają(*1). Musicie bowiem wiedzieć, że w obliczu PANA wasze bogactwa nie mają żadnego znaczenia. Zniszczeją one tak samo jak ubrania jedzone przez mole. Majątki, jakie gromadzicie w nieprawy sposób, są niczym rak, który was zżera. To one będą świadczyć przeciwko wam i one również sprawią, że wieczny ogień pochłonie waszą skalaną naturę(*2). Czy to właśnie jest owym „skarbem”, który macie gromadzić sobie na Dzień Ostateczny?! Przecież zapłata tych, których kosztem budujecie swe majątki, nie regulując swych zobowiązań, już teraz głośno krzyczy do Boga! Wołania tych, którzy dla was pracowali, dotarły już do uszu PANA Zastępów. Pławicie się w ziemskich luksusach i dogadzacie swoim pożądaniom, nie rozumiejąc wcale, że tym sposobem tuczycie swoje serca na Dzień Wiekuistej Rzezi(*3)! Pamiętajcie, że gnębiąc i poniewierając prawych, którzy nie mają siły stawić wam oporu, sami na siebie wydajecie wyrok potępienia. Opamiętajcie się, bracia i siostry w wierze(*4), i stańcie się wielkoduszni, oczekując powtórnego przyjścia PANA!
══════════
(*1) Niezwykle ważną obserwacją kontekstualną jest to, że Jakub nie kieruje tych słów to niewierzących ludzi ze świata, ale do wierzących, do których napisał swój list. Kluczowe jest tu zrozumienie, że Jakubowi nie chodzi o to, iż posiadanie majątku skazuje kogoś z klucza na potępienie, ale o to, by ludzie nie pokładali ufności i nadziei w bogactwach materialnych. O tym samym pisał Apostoł Paweł w Kol 3,5 i w 1 Tm 6,10. Dalej Jakub wyjaśnia, że bogactwa zdobyte kosztem wyzysku innych ludzi, a w szczególności braci i sióstr w wierze, będą straszliwym świadectwem przeciwko bogaczom w Dniu Wiekuistej Rzezi (por. Jk 5,5). Sam Jezus poświęcił kwestii pieniędzy i bogactwu materialnemu wiele uwagi (por. np. Mt 6,21; Łk 12,34) ostrzegając ludzi (w tym i swoich uczniów) przed zwiedzeniem, jakie towarzyszy chciwości (Mt 3,10; Mt 7,17-19; Mt 12,33; Mt 24,24; Łk 12,15).
(*2) Gr. sarks.
(*3) „Dzień Wiekuistej Rzezi” – inne określenie dnia Sądu Ostatecznego. Jakub zaczerpnął to określenie z Jr 12,3. Wcześniej, w Jr 12,1-2 prorok zadał Bogu pytanie również dotyczące powodzenia tych, którzy z imieniem Boga na ustach w niegodziwy sposób pomnażają swoje bogactwa.
(*4) Użycie tutaj przez Jakuba słowa „bracia i siostry w wierze” może być szokiem dla wyznawców teologii „biletu do nieba”. Niemniej wersety ostrzegające przed postawą serca prowadzącą do potępienia (Jk 5,1-6) odnoszą się niewątpliwie do ludu Bożego (ludzi wierzących). W takim samym kontekście występuje określenie „dzień rzezi” w Jr 12,3.
