AngielskiW Chrystusie zobaczyliśmy i w pełni poznaliśmy, na czym polega prawdziwa postawa Bożej miłości. On bowiem z duszy(*1) poświęcił się dla naszego dobra. A skoro On tak postąpił, to i my również z całej duszy powinniśmy troszczyć się o braci i siostry w wierze. Sami rozsądźcie: czy człowiek, który obfituje w dobra tego świata, lecz widząc cierpienia i nędzę braci i sióstr w wierze nie udziela im pomocy, ma w ogóle w sobie Bożą miłość? Dzieci, nie „miłujmy” się pustym gadaniem i deklaracjami bez pokrycia, ale czyńmy to w sposób wymierny i praktyczny(*2)! W ten sposób sami siebie sprawdzimy, czy rzeczywiście w trwamy w Chrystusie i przekonamy o tym nasze serca. Gdyby jednak czyjeś serce nadal go oskarżało, to przecież Bóg jest większy od naszych serc i On wszystko wie najlepiej. Dlatego, umiłowani, nie polegajmy w swym myśleniu na emocjach serca, lecz – pełni ufności – śmiało przystępujmy do Boga, rozumiejąc, iż jeśli stosujemy się do Jego Słowa i czynimy to, co się Jemu podoba, to z pewnością otrzymamy to, o co prosimy na podstawie tego Słowa(*3). A Jego wolą objawioną w Słowie(*4), jest to, abyśmy w pełni ufali i polegali na charakterze(*5) Jego Syna, Jezusa Chrystusa, i abyśmy wzajemnie trwali wobec siebie w postawie takiej miłości, jaką On nam ukazał, i którą polecił nam zachować(*6). Kto żyje Bożym Słowem(*7), ten trwa w Chrystusie! To zaś oznacza, iż Bóg jest w takim człowieku. A świadectwem tego, iż trwa On w nas, jest Duch Uświęcenia, którego udzielił nam Najwyższy.
————–
(*1) Gr. psyche.
(*2) Por. Jk 2,14-16.
(*3) Fraza „na podstawie tego Słowa” jest dynamicznym rozszerzeniem na podstawie 1 J 5,14.
(*4) Dosł. „Jego przykazaniem”.
(*5) Dosł. „imieniu”. Imię w kulturze hebrajskiej spełniało zawsze funkcję wyrazu i nośnika cech osobowych oraz charakteru.
(*6) Ten werset podkreśla, że fundamentem chrześcijańskiego życia jest zaufanie Chrystusowi, które objawia się w postawie Bożej miłości wobec braci i sióstr w wierze.
(*7) Dosł. „kto strzeże Jego poleceń”.
