Odwieczne i nieskończone Życie jest w swej istocie udziałem w rzeczywistości istnienia Boga, którą Biblia nazywa Życiem (gr. Dzoe). Apostoł Jan opisał ją jako osobistą, pełną szczęścia, radości, pokoju i trwającą na wieki bliską relację wierzącego z Bogiem (por. J 17,3). W innych przekładach Biblii tłumacze stosują termin „życie wieczne”. Przeciwieństwem nieskończonego Bożego Życia (gr. Dzoe) jest wieczna Śmierć (gr. Thanatos) por. Ap 2,11; Ap 20,6; Ap 20,14; Ap 21,8, czyli nieskończona egzystencja w cierpieniu, w oddzieleniu od Boga. Jako pojęcie eschatologiczne w przekładzie NPD jest zapisywane wielką literą.
Dla człowieka gr. Dzoe („Życie”) znaczy wieczność w Bożej Obecności. Różni się ono od słowa bios, które jest nazwą doczesnej egzystencji. Dzoe jest dostępne dla człowieka tylko przez Chrystusa i w Chrystusie (por. J 1,4; J 14,6; Kol 3,14; 1 J 1,2).