Nadzieja

W Biblii nadzieja jest najczęściej wyrażana słowami gr. elpis; hebr. seber, tohelt, tiqwa. Nadzieja w sensie biblijnym nie ma charakteru tak powszechnego u ludzi przypuszczenia, życzeniowości czy marzenia, które nie wiadomo, czy się ziści czy nie. W Piśmie św. nadzieja jest definiowana jako absolutna pewność tego, w czym lub w kim się ją składa (por. Rz 4,23-24; Rz 5,4-5; 1 J 5,13-14). Ponieważ zasadniczo nadzieja w Biblii jest wiązana z Bogiem (Bożym charakterem i Bożymi obietnicami, które znajdujemy w Bożym Słowie), biblijną nadzieję należy rozumieć jako absolutną pewność tego, że Bóg dotrzyma wszystkiego, co zapowiedział swoim Słowem. Uczyni to niezależnie od tego, co dzieje się lub będzie się działo na Ziemi, ponieważ On jest Wszechwładny, a Jego charakter jest niezmienny i całkowicie integralny. Oczywiście może się zdarzyć, że to, co zrobi Najwyższy, nie będzie pasowało do oczekiwań lub wyobrażeń ludzi, którzy odczytali Pismo w niewłaściwy sposób. Dlatego tak niezmiernie ważne jest, aby studiować Boże Słowo w sposób kontekstualny, mając w pamięci zasady → hermeneutyki biblijnej, a w szczególności tę, która podkreśla, że całe Pismo św. jest świadectwem o Jezusie Chrystusie. Sam Jezus zwrócił na to uwagę w J 5,39 i w Łk 24,27.

            Nadzieja złożona w Chrystusie (por. Mt 12,21) – czyli niezachwiana pewność tego, że odwieczne i nieskończone Boże Życie jest dostępne tylko w Chrystusie – jest jedyną pewną drogą do Bożego Królestwa (por. J 14,6; J 10,7-9). Nadzieja składana w jakimkolwiek prawie religijnym, nawet tym przejściowym pochodzącym od Boga (Prawo Mojżeszowe, por. J 5,45), jest fałszywą nadzieją, która w żaden sposób nie prowadzi do zbawienia (por. Ga 3,23-29; Ga 5,1-10), niezależnie od ludzkich wyobrażeń, oczekiwań czy przekonań. Prawdą bowiem jest tylko to, o czym mówi Słowo Boże (por. J 17,17). Z tego względu Jezus oraz Jego Apostołowie i kolejni uczniowie bardzo mocno ostrzegali przed fałszywymi nauczycielami głoszącymi fałszywe nauki i dającymi fałszywe nadzieje (por. Mt 7,15; Mt 24,11; Mt 24,24; Mk 13,22; 2 Kor 11,13; Ef 4,14; 2 Tes 2,9; 2 P 2,1; 1 J 4,1; Jud 8-13; Jud 17-19; Ap 16,13).