Księga Malachiasza 2,10-16 (NPD)

Czyż mówiąc, że „wszystkich ludzi stworzył Jeden Bóg(*1) nie twierdzicie, że jestem Ojcem dla wszystkich? Dlaczego w taki sposób wzajemnie się zwodzicie? Przecież w ten sposób znieważacie wartość przymierza, które zawarłem z waszymi przodkami.

Izrael dopuszcza się obrzydliwości, a Juda mnie zdradza. W Jerozolimie bezcześci on moją świętość. Ja, PAN, ukochałem was, lecz wy wzięliście sobie za żony kobiety, które czczą bożki pogańskie. Dlatego ja, PAN, obnażę hańbę każdego z potomków Jakuba(*2), który dopuścił się tego, lecz nadal ośmiela się przynosić mi dary – mnie PANU Zastępów(*3)! Co więcej: mój ołtarz łzami oblewacie, jęcząc i narzekając: „PAN nie zważa na nasze dary i nie ma w nich upodobania”. Wołacie: „Dlaczego PAN nas porzucił?”. Powiem wam dlaczego! Ponieważ ja, PAN, byłem świadkiem między wami, a kobietami waszej młodości(*4). Wy je zdradziliście, choć miały być wam żonami i towarzyszkami przymierza, które z wami zawarłem.

Czyż nie ja jestem tym Jedynym Bogiem, który dał wam ciało oraz ducha? I czego w zamian tego od was oczekiwałem? Abyście prawdziwie byli mi potomstwem(*5); abyście strzegli swego ducha i nie zdradzali kobiet swej młodości! Ja tego nienawidzę. Nie cierpię również tego, gdy je porzucacie albo z przemocą je traktujecie(*6) – mówi PAN Bóg(*7) Izraela. – Strzeżcie więc swoich serc, abyście nie dopuszczali się zdrady – mówi PAN Zastępów(*8)”

===========

(*1) (a) Hebr. El; (b) twierdzenie, że każdy człowiek stworzony przez Boga jest Jego dzieckiem jest nieprawdziwe. Z pewnością jest Jego stworzeniem, ale dzieckiem staje się przez narodzenie z Bożego Ducha (por. J 3,5).

(*2) Tzn. potomków Izraela.

(*3) Hebr. JHWH Cewaot.

(*4) Zarówno język hebrajski, jak i grecki, nie mają specjalnego słowa do określenia kobiety jako „żony”, ani mężczyzny jako „męża”. W każdym wypadku używają słowa „kobieta” i „mężczyzna”. Aby podkreślić formalny związek między nimi (dziś zwany małżeństwem) stosują formy opisowe: „jego kobieta” lub „jej mężczyzna”. W ST spotykamy się także z zapisami „kobieta jego młodości” lub „mężczyzna jej młodości”. Te określenia odnoszą się do faktu pierwszego współżycia seksualnego zarówno kobiety, jak i mężczyzny. W oczach Bożych bowiem mężem i żoną staje się dwoje ludzi, którzy wcześniej z nikim innym nie współżyli, a w swym pierwszym akcie płciowym przyjmują z rąk Bożych dar seksualności, który Najwyższy zaplanował jedynie dla małżeństwa. To właśnie pierwszy stosunek seksualny (skonsumowanie daru seksualności) konstytuuje w Bożych oczach małżeństwo. W rozumieniu społecznym jest inaczej: małżeństwo jest konstytuowane przez słowa przysięgi wypowiedziane podczas ceremonii ślubnej. Jak widać to w obecnej kulturze te dwa punkty widzenia stykają się niezwykle rzadko. Boża perspektywa sprawia, że inne związki (późniejsze, gdy żyje pierwszy partner seksualny) podpadają już pod kategorię cudzołóstwa. Współczesna kultura światowa całkowicie zrujnowała biblijne zrozumienie daru seksualności i pojęcie małżeństwa, dlatego wcale nie dziwi, że Jezus będąc na Ziemi mówił o „cudzołożnym (gr. moichalis) pokoleniu” (por. Mt 12,39; Mt 16,4 – inni tłumaczą to „wiarołomne pokolenie”). Do absolutnych bowiem wyjątków, także w środowiskach chrześcijańskich, należy sytuacja, w której dwoje młodych ludzi, którzy do ślubu zachowali czystość seksualną, pobiera się i wiernie żyje razem do końca swoich dni. Taki model małżeństwa został zaplanowany przez Boga od początku (por. Mt 19,4; Mt 19,8). Więcej w Komentarzu NPD → małżeństwo.

(*5) Dosł. „potomstwem Boga (Elohim)” – nawiązanie to wersetu 10.

(*6) Dosł. „okrywacie się przemocą, niczym szatą”.

(*7) Hebr. JHWH Elohim.

(*8) Hebr. JHWH Cewaot.

1 List do Tymoteusza 2,5 (NPD)

23 lipca 2020

2 List do Koryntian 1,3-7 (NPD)

23 lipca 2020