AngielskiJezus objął nieprzemijające(*1) kapłaństwo, ponieważ to w Nim jest Życie na wieki(*2). I dlatego może On uratować(*3) każdego, kto w Nim zbliża(*4) się do Boga, ponieważ sam żyje i w każdej chwili jest dostępny(*5) i zaangażowany(*6) w sprawy tego, kto Mu ufa.
══════════
(*1) Gr. aparabatos – termin prawniczy określający nieodwołalną decyzję sędziego lub niemożliwe do odebrania prawo własności.
(*2) Od gr. paramenein, oznaczającego wieczne pozostawanie na urzędzie, jako ktoś, kto służy innym.
(*3) Czasownik grecki sodzo (ratować, zbawiać, wybawiać, ocalać, zachowywać, chronić, uwalniać) występuje tu w stronie czynnej czasu teraźniejszego niedokonanego.
(*4) Gr. prosagoge – byś wprowadzonym kogoś przed oblicze monarchy w celu przedstawienia lub zaprezentowania. W starożytności urzędnik dworski prosagogeus był osobą, która wprowadzała ludzi przed majestat monarchy. Do jego obowiązków należało upewnienie się, że wprowadza właściwą osobę, we właściwym czasie. Miał on również władzę odmówienia komuś audiencji u władcy. Prawda, którą w Chrystusie poznajemy o Bogu jest taka, że Najwyższy przybliżył się do ludzi tak bardzo, iż nie są już potrzebni żadni urzędnicy typu prosagogeus (ludzcy pośrednicy, mistrzowie ceremonii czy kapłani), gdyż w Chrystusie Bóg jest blisko każdego swego dziecka. On jest dla nich Bogiem bliskim, wręcz Bogiem z nami.
(*5) Jezus dla każdego jest zawsze dostępny i w każdej chwili może pomóc każdemu człowiekowi, który tego pragnie. Przypomina to jakby „dyżur całodobowy”. Jego „gorąca linia” nigdy nie jest zajęta.
(*6) Gr. entynchano. Słowo to złożone jest z przedrostka en- (w) i tynchano (trafiać w cel, osiągać coś). Zestawione razem oznaczają: „spotkanie i rozmawianie z kimś”, „bycie w relacji z kimś”. Inni tłumaczą to słowo jako „wstawianie się” (w sensie pozytywnym), ale nie jest to precyzyjne określenie, tym bardziej, że – jak to pokazuje Dz 25,24 – entynchano może również odnosić się do negatywnego działania w jakiejś sprawie.
