AngielskiPrzypatrzcie się Abrahamowi, który zaufał PANU. Wyłącznie z powodu tej postawy jego serca Najwyższy uznał go za sprawiedliwego(*1). Zrozumcie więc, że tylko ci, którzy – tak jak Abraham – trwają w ufności do Boga, są prawdziwie dziećmi Boga(*2). A Pismo wspominając, że Bóg tylko na podstawie tego rodzaju ufności(*3) będzie uznawał za sprawiedliwych również ludzi niemających żydowskiego pochodzenia, poświadcza, iż słowa oznajmione Abrahamowi: Przez ciebie wszystkie narody dostąpią błogosławieństwa(*4) były swoistą zapowiedzią Dobrej Wiadomości o ratunku w Chrystusie(*5).
==========
(*1) Rdz 15,6.
(*2) Por. Rz 2,28-29; Rz 4 oraz Hbr 11,17.
(*3) Por. przypis do Ga 3,2. To kolejne podkreślenie Apostoła wskazujące na podstawie czego wierzący otrzymują Ducha Bożego.
(*4) Rdz 12,3; 18,18.
(*5) Występujący tu czasownik gr. proeuangelidzomai – składa się z przyimka pro (przed, wcześniej, zanim) oraz czasownika euangelidzo (głosić Dobrą Wiadomość o ratunku w Chrystusie, ewangelizować).
