Dobra Wiadomość o ratunku w Chrystusie w relacji Mateusza 23,1-12 (NPD)

Wtedy Jezus zwracając się do tłumów oraz do swoich uczniów powiedział:

— Uczeni w Piśmie i faryzeusze zajęli(*1) miejsce Mojżesza i roszczą sobie prawo do nauczania(*2). Rozważajcie wszystko, co mówią, i starajcie się to czynić, lecz w żadnym wypadku nie bierzcie przykładu z ich postępowania. Oni sami bowiem nie czynią tego, czego nauczają. Chętnie nakładają na barki ludu wielkie ciężary, które są wręcz nie do uniesienia, lecz sami nawet palcem nie kiwną, by je dźwigać. Wszystko zaś co robią, czynią na pokaz! Ubierają się z specjalne szaty(*3); lubują się w zajmowaniu pierwszych miejsc na bankietach i w synagogach; mają upodobanie w publicznych wystąpieniach i w odbieraniu wyrazów szacunku. Kochają to, gdy ludzie nazywają ich nauczycielami narodu i zwracają się do nich z respektem i szacunkiem(*4).

Wy jednak nie pozwalajcie nikomu zwać siebie nauczycielami(*5), gdyż jeden jest tylko Nauczyciel, a wy – wobec siebie – jesteście braćmi.  Nikogo na Ziemi nie tytułujcie słowem „ojciec” w sensie duchowym, gdyż jedynym prawdziwym Ojcem w tym wymiarze(*6), jest Ten, którego macie w Niebiosach. Nie pozwalajcie też nazywać siebie przewodnikami ludu, gdyż tylko ja, Chrystus, jestem dla was wszystkich jedynym Przewodnikiem. I pamiętajcie: najwięk­szym pomiędzy wami będzie ten, kto stanie się sługą was wszystkich.  Kto bowiem sam siebie wywyższa, zostanie poniżony, a kto w szczerości serca sam siebie uniża, zostanie wywyższony.

══════════

(*1) Dosł. „zasiedli (kathemai) na miejscu (kathedra) Mojżesza”. Jezus odnosi się do wcześniej cytowanego (w wersecie Mt 22,44) Psalmu 110,1. Rozpoczynająca się tu wypowiedź Jezusa jest ściśle powiązana kontekstowo z całym rozdziałem Mt 22, w którym były opisane próby uczonych w Piśmie i faryzeuszy zastawiania pułapek teologicznych na Jezusa. Końcówka rozdziału Mt 22 pokazuje, jak Jezus udowodnił uczonym, iż brakowało im duchowych kwalifikacji potrzebnych do prawidłowego interpretowania Bożego Słowa.

(*2) Mamy tu swoisty komentarz Jezusa odnoszący się do pytania, które w Mt 21,23 zadali Mu arcykapłani ze starszyzną ludu.

(*3) Dosł. „rozszerzają swoje filakteria i wydłużają frędzle”. Ubiór faryzeuszy był niezwykle wymyślny. Nakładali na siebie powłóczyste szaty, do których mocowali filakteria – małe pudełeczka, w których znajdowały się papierki z wersetami biblijnymi. Do szat tych przyszywali także frędzle, jako symbole Bożych przykazań.

(*4) Dosł. „Rabbi” (Nauczycielu). Tytułem tym określano w Izraelu nauczycieli religii.

(*5) Dosł. „Rabbi”.

(*6) W wielu miejscach NT naucza, że duchowe narodzenie („narodzenie z góry”, „powtórne narodzenie”) następuje dzięki zaszczepieniu w sercach ludzi Słowa Bożego, które niczym nasienie dające Życie, pochodzi od Niebiańskiego Ojca.