AngielskiJezus powiedział:
— Przecież to JA JESTEM tym pokarmem(*1), który daje odwieczne i nieskończone Boże Życie! Kto do mnie przychodzi, ten nigdy nie będzie głodny duchowo, a kto mi zaufa, ten nigdy nie umrze duchowo z pragnienia!(*2).
══════════
(*1) Jezus, mówiąc o sobie, wiele razy (co szczególnie widzimy w relacji Jana) używał przenośni, nie tylko takiej jak tu, że jest „Pokarmem z Niebios”, ale także, iż jest „Światłością świata” (J 8,12), „Bramą owiec” (J 10,7), „Dobrym Pasterzem” (J 10,11), „Zmartwychwstaniem i Życiem” (J 11,25), „Drogą” (J 14,6), „Prawdą” (J 14,6), Życiem” (J 14,6) czy „Prawdziwym krzewem winnym” (J 15,1). Nie oznacza to, że myślał o przemienianiu swej ludzkiej postaci na inną, jak krzew, brama czy pokarm. Używał tych określeń, aby w przenośny sposób ułatwić współczesnym Mu ludziom zrozumienie tej wielkiej prawdy, że On jest wszystkim czego potrzebują do życia, i że „wszystko [z czym mają do czynienia] jedynie w Nim ma swój cel, sens i miejsce” (por. Kol 1,17). Słowa, zanotowane tu przez Jana, Jezus skierował do tych, którzy szukali Go z powodu jedzenia, jakie wcześniej od Niego otrzymali. Głód cielesny był ich głównym motorem działania, a Jezus chciał pobudzić w nich głód duchowy.
(*2) Por. Iz 55,1 oraz Ap 7,16.
