Dlatego, jeśli nawet zdarzyło mi się kiedyś powiedzieć coś nierozważnego, po ludzku rzecz biorąc coś szalonego, to proszę, abyście potraktowali to z całą wyrozumiałością, ponieważ jestem o was zazdrosny Bożą zazdrością! Ja bowiem zaręczyłem was Chrystusowi, abyście jako czysta Oblubienica(*1), Jego tylko wyczekiwali jako swego Oblubieńca. Zwyczajnie się obawiam, aby wasze umysły – niczym myśli Ewy zwiedzionej przewrotnością węża(*2) – nie zostały zdeprawowane i nie odsunęły się od czystości i nieskalanej prostoty w jakiej powinniście wyczekiwać Chrystusa(*3). Wy tymczasem, zamiast się strzec, ze spokojem znosicie fakt, gdy pojawia się u was ktoś, kto głosi wam innego Jezusa(*4), niż ja to uczyniłem! Dlaczego z takim spokojem przyjmujecie obcego ducha, to znaczy innego(*5) niż Ten, którego otrzymaliście(*6), albo akceptujecie inną „dobrą wiadomość”, niż ta, którą przyjęliście ode mnie?!
══════════
(*1) Określenie społeczności wierzących oczekujących Chrystusa (por. 2 Kor 11,2; Ef 5,25-27; 2 J 1,1; Ap 21,9).
(*2) Por. Rdz 3,1-5.13.
(*3) Paweł przywołuje obraz związany z dwuetapowym ślubem, jaki w tym czasie był wielowiekową tradycją hebrajską. Po zaślubinach (w polskiej tradycji: zaręczynach) oblubienica, choć już traktowana jako młoda żona, oczekiwała w domu swoich rodziców na finał związku. Czekała na swego oblubieńca, który w tym czasie przygotowywał dla nich nowe, osobne mieszkanie. W tym czasie miała być zawsze gotowa na jego przyjście, a także mu wierna, zachowując dla niego swoją czystość i dziewictwo.
(*4) Z kontekstu tego listu wynika, że tym „innym Jezusem”, którego głosili przybysze z Judei, był Jezus podlegający Prawu Mojżeszowemu. Według nich skoro Jezus był członkiem narodu żydowskiego to naród ten, w swej istocie i wartości, był niejako ponad Jezusem. A przecież Chrystus, jako Stworzyciel nie tylko stworzył ten naród, ale to On wybrał go do określonej misji, której ten naród nie wypełnił. Co gorsza, elity religijno-polityczne narodu doprowadziły do Jego ukrzyżowania. Paweł, choć sam był Żydem, a nawet rabinem ze stronnictwa faryzeuszów, ostrzegał wierzących przed taką manipulacją. Nawet i w czasach współczesnych często można się spotkać z pewnym profilem Żydów Mesjańskich, którzy twierdzą, że jeśli ktoś chce zostać zbawiony, to musi się włączyć w międzynarodową wspólnotę Izraela (czysty prozelityzm), gdyż zbawienie jest dostępne tylko w tej społeczności. Zwodzenie to ma więc już dwutysiącletnią historię. Apostoł Paweł całe swoje chrześcijańskie życie walczył z tą herezją. Dzieje wysłanników Chrystusa doskonale to dokumentują.
(*5) Gr. heteron (od gr. heteros). Słowo to oznacza inność, co do rodzaju i natury. Nie wolno tego mylić z J 14,16 gdzie słowo „innego” jest tłumaczeniem słowa allon (od gr. allos), które oznacza inność w tym samym rodzaju i naturze.
(*6) Por. Rz 8,15; Ga 1,8-9; Ef 1,12; 1 J 4,1-6.