Wysławiajmy Boga i Ojca PANA naszego Jezusa Chrystusa, który w swym Synu udzielił nam wszelkiego duchowego błogosławieństwa Niebios. On bowiem – jeszcze przed założeniem świata – w głębinach swej ofiarnej miłości postanowił(*1), że w Jego oczach człowiek będzie mógł zostać uznany za świętego i nieskalanego tylko w Chrystusie(*2). A zaplanował to w ten sposób, byśmy w Jezusie Chrystusie stali się zdolni do objęcia dziedzictwa(*3) i abyśmy sławili wspaniałość Jego łaskawości(*4), którą tak szczodrze nas obdarował w Umiłowanym.
══════════
(*1) Gr. eklegomai – słowo powiązane z ekloge (wybór, decyzja), które jest pokrewne do ekklego (wywołać) i ekklesia (zgromadzenie wywołanego ludu, który odpowiedział na Boże powołanie; kościół lokalny). Postanowienie wynika z wyboru, z położeniem akcentu na Tego, który podejmuje decyzję, a nie na tych, którzy tej decyzji podlegają. Niektórzy tłumacze używają w tym miejscu słowa „wybór” w rozumieniu predestynowania (wybrania) pewnych ludzi do zbawienia, a innych pozostawienia na potępienie. Jednak taka interpretacja jest sprzeczna z nauczaniem Apostoła Pawła z Rz 1,16, które stanowi, że Dobra Wiadomość o ratunku w Chrystusie jest mocą Bożą do zbawienia każdego człowieka, a także z wypowiedzią z 1 Tm 2,4, w której Paweł wyjaśnia, że Bóg pragnie, by wszyscy ludzie (oczywiście, jeśli rzeczywiście sami tego chcą, gdyż Najwyższy nie łamie wolnej woli człowieka) doszli do poznania prawdy i dostąpili zbawienia. Zatem Boży wybór (decyzja) nie dotyczy z góry wybranych ludzi, ale konkretnego planu zbawienia, który – co jest niezwykle istotne – został dla wszystkich ludzi ustalony jednakowo. Nie mamy więc do czynienia z predestynacją personalną, ale z ułożonym zawczasu (predestynowanym) planem zbawienia, który – zgodnie z suwerenną decyzją Boga – został ustalony, wybrany i zrealizowany W CHRYSTUSIE. Z tej perspektywy i zgodnie ze świadectwem Pisma świętego potępieniu podlegać będą ci, którzy Bogu nie zaufali i nie przyjęli Jego planu i daru łaski udzielonego ludziom W CHRYSTUSIE. Więcej w Komentarzu NPD → Teoria predestynacji.
(*2) Por. 2 Tm 1,9.
(*3) Gr. słowo hyios oznacza dziecko (syna), który przeszedł proces wychowawczy (paideia) i został uznany przez ojca za zdolnego do objęcia dziedzictwa.
(*4) Na podstawie Mt 11,25-26; Jk 4,6b oraz 1 P 5,5 wiemy, że Bóg nie okazuje swojej łaskawości wszystkim ludziom, chociaż wielu interpretatorów jest o tym głęboko przekonanych. W istocie Bóg jest dobry dla wszystkich, ale swoją łaskawość okazuje tylko pokornym.