AngielskiA Duch Boży wyraźnie mówi, że w czasach ostatecznych ludzie będą odstępować od wiary(*1) i lgnąć do duchów zwodniczych oraz nauk diabelskich głoszonych przez obłudnych kłamców, którzy piętnują(*2) swoje własne sumienia. Tacy będą zabraniać zawierania małżeństw(*3), a także spożywania określonych pokarmów, które przecież Bóg stworzył po to, aby wszyscy ludzie – a zwłaszcza wierzący znający Prawdę(*4) – mogli przyjmować z dziękczynieniem. Wszystko bowiem, co Bóg stworzył do jedzenia, jest dobre i nie ma potrzeby unikania czegokolwiek. Raczej, pełni wdzięczności, korzystajmy z tego wstawiając się wzajemnie w modlitwach w sprawach naszego uświęcenia, które tak mocno jest związane z osobistym poddaniem się Bożemu Słowu!
══════════
(*1) Por. Mt 24,10-11. Istotnym elementem odstępowania od wiary (czyli od zaufania Bożemu Słowu) jest dążenie do „przeżyć” w tym do ujrzenia czegoś na własne oczy lub osobistego doświadczenia czegoś. Biorąc zaś pod uwagę Hbr 11,1 wyraźnie widać, że intensywne poszukiwanie osobistego mistycznego lub cielesnego doświadczenia, jest w swej istocie oczywistym zaprzeczeniem wiary, wręcz odstępstwem od niej. Jak bowiem można jeszcze wyczekiwać czegoś, czego się już doświadczyło lub co się zobaczyło?
(*2) Dosł. „naznaczyli rozżarzonym prętem”.
(*3) Chodzi o forsowanie życia w celibacie poprzez narzucanie go innym, jako obowiązującej ich zasady. Ten sam Paweł w 1 Kor 7 stwierdza, że życie w celibacie ma swoje plusy z uwagi na możliwość bardziej efektywnego służenia Chrystusowi. Przedstawia jednak to zagadnienie jako całkowicie opcjonalną decyzję, pozostawiając każdemu wolną wolę w tej sprawie. Zachęca każdego, aby decyzję w tej sprawie podjął wg własnego sumienia i zrozumienia swych możliwości dalszego wytrwania w tym postanowieniu. W żadnym wypadku nie twierdzi, że ma to być obowiązującą zasadą czy normą. Jednak w innych listach (por. 1 Tm 3,2-7; 1 Tm 3,12; Tt 1,5-11) wręcz wymaga, aby wszyscy mężczyźni, którym w kościele (gr. ekklesia = społeczność, wspólnota) powierza się jakąkolwiek pozycję lub służbę byli żonaci.
(*4) Por. J 14,6.
