AngielskiDzieci moje, wszystko to wyjaśniam wam w jednym celu: abyście unikali grzechu(*1). A jeśli komuś z was zdarzyłoby się zgrzeszyć, pamiętajcie, że w chwale Ojca Niebiańskiego mamy wspaniałego Opiekuna, Rzecznika i Adwokata(*2): Jezusa Chrystusa, Jedynego Sprawiedliwego. Tylko On może nam pomóc, gdyż sam stał się ofiarą przebłagalną za nasze grzechy. Zresztą nie tylko za nasze, lecz i za grzechy całego świata.
══════════
(*1) W oryginale Apostoł użył czasownika hamartano (grzeszyć) w trybie warunkowym (przypuszczającym), co oznacza, że przestrzega ich przed czymś, co jest możliwe. Użył również aorystu w formie czynnej, co wskazuje, iż autorowi chodzi o sytuację, w której ktoś mógłby popaść w grzech i dalej w nim trwać zamiast się opamiętać i z niego wyrwać.
(*2) Te trzy określenia razem oddają dynamicznie sens greckiego słowa parakletos (por. J 14,16). Parakletos był w greckim systemie sądowniczym osobą wspomagającą, której zadaniem było zapewnienie oskarżonemu właściwej reprezentacji prawnej. Przeciwieństwem funkcji parakletosa jest funkcja diabolosa – potwarcy, kogoś, kto fałszywie oskarża, zwanego także oskarżycielem (gr. kategoros – por. Ap 12,10).
