AngielskiZrozumcie, że okazywanie ofiarnej miłości tylko tym, którzy podobnie postępują wobec was, nie ma nic wspólnego z prawdziwą łaskawością(*1). Przecież nawet grzesznicy w taki sam sposób jedni drugich „miłują”! Jeśli więc wyświadczacie dobro jedynie tym, którzy rewanżują się wam wzajemnością, co ma to wspólnego z łaską i miłosierdziem? Niczym nie będzie się to różnić od postępowania grzeszników! Gdybyście więc pożyczali tylko tym, od których spodziewacie się zwrotu, wasz gest nie miałby nic z łaskawości. Czyż nie tak właśnie postępują grzesznicy, pożyczając innym grzesznikom – licząc na pełny zwrot pożyczki? Wy jednak, postępując według Bożego wzorca ofiarnej miłości, wyświadczajcie dobro także swoim wrogom. Pożyczajcie, nie spodziewając się zwrotu, a zapłata(*2) wasza będzie wielka! W ten sposób bowiem pokażecie, iż jesteście dziedzicami(*3) Najwyższego, który jest dobry dla złych i niewdzięcznych. Uczcie się bycia miłosiernymi, gdyż wasz Ojciec w Niebiosach jest miłosierny(*4).
Nikogo nie potępiajcie(*5), abyście sami nie zostali potępieni(*6). Przebaczajcie ludziom i uwalniajcie ich(*7), abyście i wy doświadczyli przebaczenia i uwolnienia. Obdarowujcie innych chętnie i szczodrze, abyście i wy zostali podobnie potraktowani. Dając coś, odmierzajcie to miarą pełną i solidną, dobrze utrzęsioną, wręcz ubitą, taką, która wprost się przelewa(*8). Pamiętajcie bowiem, iż taka sama miara, jaką wy stosujecie, będzie użyta wobec was.
══════════
(*1) Gr. charis. O postawie ofiarnej miłości i łaskawości czytaj więcej w Rz 5,8 oraz Ef 2,8-9.
(*2) Gr. misthos.
(*3) Gr. hyios. Określenie dojrzałego potomka, który został przez ojca uznany za zdolnego do dziedziczenia. W antycznej kulturze nie każde dziecko (gr. teknon lub paidion) stawało się formalnym dziedzicem.
(*4) Por. wypowiedź Jezusa z „kazania na wzgórzu” (zob. Mt 5,43-48), w której widzimy dodatkowy kontekst wyjaśniający cytowane tu słowa PANA.
(*5) Gr. katadikadzo – „ogłaszać kogoś winnym”, „potępiać”.
(*6) Zasada ta działa nie tylko w relacji duchowej w sensie eschatologicznym. Sprawdza się także w doczesnych relacjach międzyludzkich.
(*7) Cała ta fraza jest ekwiwalentem dynamicznym słowa gr. apolyo, którego sens zawiera się w „uwalnianiu” innych, „przebaczaniu” im, „zwalnianiu” ich z długów.
(*8) Do kwestii obfitości Jezus powraca w wersecie 45, który jest ważnym kontekstem tego nauczania PANA.
