AngielskiPrawdziwego szczęścia i błogosławieństwa dostępujecie wszyscy(*1), którzy rozumiecie bezmiar swej duchowej nędzy(*2) i całą nadzieję składacie tylko w Bogu. Do was bowiem będzie należeć Boże Królestwo!
Jeśli łakniecie Bożej sprawiedliwości, wiedzcie, że jesteście na drodze do prawdziwego szczęścia i błogosławieństwa, gdyż w Bożym Królestwie zostaniecie nią nasyceni!
Jeśli teraz płaczecie z powodu grzechu – tak swojego, jak i innych – to wiedzcie, że doświadczacie prawdziwego szczęścia i błogosławieństwa, gdyż w Bożym Królestwie zostaniecie napełnieni radością!
Jeśli teraz ludzie pogardzają wami z mojego powodu(*3), odsuwają się od was i was znieważają, a także z mojego powodu mówią o was wiele złych rzeczy, to wiedzcie, że doświadczacie prawdziwego szczęścia i błogosławieństwa, ponieważ gdy nadejdzie Dzień Sądu, będziecie skakać z radości, bowiem wasza zapłata(*4) w Niebiosach będzie wielka! Sami zobaczcie: w podobny sposób przodkowie waszych prześladowców traktowali Bożych proroków.
══════════
(*1) Całe określenie od początku zdania jest ekwiwalentem dynamicznym słowa makarioi, które inni tłumaczą jako „szczęśliwi” lub „błogosławieni”. W swoim nauczaniu Jezus bardzo często redefiniował pojęcia, jakimi posługiwali się Żydzi w swojej teologii. Dla nich wyrazem szczęścia i Bożego błogosławieństwa było powodzenie materialne (osobiste bogactwo) i powodzenie cielesne (zdrowie i duża liczba potomstwa). Nie można się temu zbytnio dziwić, ponieważ na tym właśnie polegało Stare Przymierze. Było ono zmaterializowanym cieniem prawdziwej rzeczywistości Bożego Królestwa (por. Hbr 10,1). Jezus jednak wyjaśnił, iż zewnętrzny dobrobyt i materialne powodzenie wcale nie są znakami Bożego błogosławieństwa i potwierdzeniem posiadania „biletu do nieba”. Boże działanie kieruje się bowiem ku wnętrzu człowieka, na oczyszczenie jego serca z grzechu i przemianę charakteru na taki, jaki jest widoczny w Chrystusie. To świat uważa, że błogosławieństwem dla człowieka jest powodzenie materialne, tymczasem w rzeczywistości duchowej dobrobyt materialny bardzo często staje się źródłem duchowej klęski człowieka, niezależnie od tego, jak usilnie będzie starał się on przedstawiać to jako Boże błogosławieństwo (por. Mt 19,24; Mk 10,25; Łk 18,25).
(*2) Dosł. „ubodzy (skruszeni) w duchu” (por. Ps 25,9).
(*3) Dosł. „z powodu Syna człowieczego”.
(*4) Gr. misthos – słowo to opisuje obiecaną należność (zapłatę) za wykonaną pracę (por. Mt 20,8 oraz Łk 10,7). Inni tłumaczą je jako „nagroda”, co jednak nie jest przekładem adekwatnym.
