List Jakuba 1,22-25 (NPD)

Również zadbajcie o to, by nie zwodzić samych siebie, przez przysłuchiwanie się Bożemu Słowu bez wprowadzania go w czyn!  Kto bowiem nie stosuje się do Bożego Słowa a poprzestaje jedynie na przysłuchiwaniu się mu, podobny jest do człowieka, który przegląda się w lustrze. Widzi w nim prawdę o swej naturze, lecz wcale się tym nie przejmuje. Odkłada Słowo i ruszając do swoich zajęć, zapomina o wszystkim, co Bóg mu pokazał(*1).  Kto zaś zagłębia się w Boże Słowo i rozumie na czym polega dojrzałość wolności w Chrystusie(*2), ten trwając w Słowie, nigdy nie będzie słuchaczem skłonnym do zapomina­nia, gdyż szczęście znajdować będzie dopiero w pełnieniu woli Bożej.

══════════

(*1) Por. Mt 7,21; Mt 7,26-27 oraz J 12,47-48.

(*2) Dosł. „Prawo doskonałej wolności” – inne określenie Prawa Chrystusowego (Ga 6,2), zwanego też Prawem Ofiarnej Miłości (Jk 4,11). Na temat korzystania z Chrystusowego Prawa Wolności można więcej poczytać w Rz 9 i Rz 10. Wolność, o której i tu, i tam jest mowa, jest stanem po uwolnieniu (a więc po zbawieniu), w wyniku którego wierzący ludzie są wzywani już tylko do aktywnego trwania w Chrystusie i pełnienia Jego Bożej woli.

List Jakuba 1,16-21 (NPD)

8 listopada 2020

List Jakuba 2,1-8 (NPD)

8 listopada 2020