List do Hebrajczyków 7,11-19 (NPD)

Gdyby więc pełnia doskonałości mogła zostać osiągnięta poprzez kapłaństwo Lewickie, które przekazano ludowi wraz z Prawem Mojżeszowym, to czyż istniałaby potrzeba ustanowienia innego rodzaju kapłaństwa – według porządku Melchizedeka – które by zastąpiło system ofiarniczy oparty na porządku Aarona?  Ze zmianą systemu kapłańskiego wiązałaby się zatem konieczność zmiany Prawa, co nastąpiło, gdyż Melchizedek należał do innego plemienia, z którego nikt nie zajmował się służbą przy ołtarzu(*1).  Zwróćcie uwagę, że nasz PAN wywodzi się z innego rodu – z rodu Judy, a Prawo Mojżeszowe w ogóle nie wspominało o kapłanach z tego rodu.  Sprawa staje się jeszcze bardziej oczywista, gdy czytamy, że Bóg zapowiedział, iż na podobieństwo Melchizedeka zostanie ustanowiony inny kapłan, który zostanie powołany nie według przepisów Prawa regulującego sprawy na sposób cielesny(*2), lecz według mocy niezniszczalnego Życia.  I to właśnie do Jezusa Bóg skierował słowa:

Tyś kapłanem na wieki, na wzór Melchizedeka(*3).

Tym jednym postanowieniem Bóg usunął poprzednie przepisy z powodu ich słabości i nieprzydatności.  A ponieważ Prawo Mojżeszowe nikogo nie przywiodło do pełni doskonałości, to w jego miejsce wprowadził coś znacznie lepszego: żywą nadzieję, przez którą prawdziwie zbliżamy się do Boga.

══════════

(*1) Charakterystyka zadania kapłańskiego, jakie było przydzielone Lewitom.

(*2) Lewickie kapłaństwo musiało być dziedziczne z powodu naturalnej śmiertelności kapłanów.

(*3) Por. Ps 110,4.

 

List do Hebrajczyków 6,13-20 (NPD)

11 grudnia 2018

List do Hebrajczyków 7,20-25 (NPD)

11 grudnia 2018