AngielskiBiorąc to pod uwagę doszedłem do wniosku, że piękne i dobre jest dla człowieka, by – w każdym czasie, który ma od Boga(*1) – mógł sobie podjeść oraz nieco popić, i cieszyć się pracą, którą wykonuje. Prawdziwym skarbem i bogactwem od Boga(*2) jest bowiem dla każdego zdrowie i siła(*3) oraz możliwość radosnego ich wykorzystania do pracy, którą dla chleba w życiu wykonuje. To jest prawdziwy dar od Boga(*4)! Błogosławiona jest bowiem taka radość, która – z Bożego(*5) ustanowienia – pozwala ludziom porzucić rozpamiętywanie przeszłości(*6).
══════════
(*1) Hebr. Elohim – Bóg.
(*2) Hebr. Elohim – Bóg.
(*3) Bez wątpienia jest to największy skarb, jednak nie każdy ma go w pełni, a są też i tacy, którzy usilnie starają się go zniszczyć.
(*4) Hebr. Elohim – Bóg.
(*5) Hebr. Elohim – Bóg.
(*6) Wniosek Salomona na temat radości wyraźnie nawiązuje słów jego ojca Dawida z Ps 51,10-11 i Ps 51,14-16. Rozpamiętywanie przeszłości napiętnowanej grzechem jest procesem degradującym stan duszy człowieka. Uwolnienie od piętna (wpływu i konsekwencji) grzechu jest tym, co wyzwala w ludziach ich siły witalne. Psalm 51 ukazuje duszebny proces uwolnienia od grzechu przeszłości. Jest to możliwe jedynie po zgodzeniu się (gr. homologeo) z Bogiem w sprawie popełnionego grzechu, co popularnie nazywa się „wyznaniem grzechu”, a w rzeczywistości jest przyjęciem Bożego sposobu patrzenia na grzech i jego odkupienie. Więcej w Komentarzu NPD → Grzech, → Wyznanie grzechu.
