Wspaniałe jest światło, gdy słońce zachodzi,
i nie mniej cudowne, gdy rodzi się poranek(*1).
Podobnie jest z młodzieńcem, gdy wchodzi w dojrzałość
i raduje się myśląc, że ma przed sobą wiele lat życia.
Powinien jednak wiedzieć, że część z nich
z całą pewnością będzie smutna i mroczna.
Powinien także otrzymać wyraźne pouczenie,
że nic z tego, co zgromadzi w swojej doczesności,
nie będzie mieć znaczenia w perspektywie wieczności.
══════════
(*1) Słowa te są poetyckim wstępem do prawd zawartych w następnych wersetach, które kierowane są do starców i dzieci.