AngielskiZostał wzgardzony, przez ludzi odrzucony,
dotknęła Go boleść i wielkie cierpienie.
A myśmy nasze twarze od Niego odwrócili,
aby Go nie widzieć, nie patrzeć na Niego.
Wielką pogardę Mu okazaliśmy,
za nic Go mając, szacunku pozbawiając.
Lecz On wziął na siebie nasze słabości(*1),
sam poniósł wszystkie nasze boleści(*2).
Gdy my tymczasem myśleliśmy,
iż te udręki są Jego karą,
którą Bóg(*3) Mu wymierzył za Jego grzechy.
A On za nasze winy został przebity,
zmiażdżony za nasze występki.
Wziął na siebie karę, aby nas uwolnić(*4).
Z uwagi na Jego rany zostaliśmy uratowani(*5).
Byliśmy bowiem zbłąkani jak owce bez pasterza.
Każdy postępował swoją własną drogą,
lecz PAN złożył na Niego wszystkie nasze winy.
Znęcano się nad Nim, lecz On był pokorny,
ust swoich do żadnej skargi nie otworzył.
Poprowadzono Go niczym baranka na rzeź.
Był jak niema owca w rękach tych, którzy ją strzygą.
Nikogo nie oskarżał, nikomu nie złorzeczył.
Wprost na miejsce kaźni z sądu zabrali Go,
lud jednak tym faktem zupełnie się nie przejął,
choć to za ich grzechy został On zgładzony.
Niczym złoczyńcę Go pochowano,
w grobie bogacza złożono Jego ciało,
a przecież przestępstwa żadnego nie popełnił,
w Jego ustach podstęp nigdy nie zagościł.
———-
(*1) Hebr. choliy – słowo to pochodzi od chalah oznaczającego zużycie, słabość, zniszczenie.
(*2) Hebr. mak’ob – słowo to oznacza ból, smutek, boleść (zarówno fizyczną jak i duchową). Jednak kontekst wersetu 5 mówiącego o karze za grzechy (winy) i występki wskazuje, że nie chodzi tu o uzdrowienie fizyczne, ale o uzdrowienie duchowe.
(*3) Hebr. Elohim.
(*4) Hebr. szalom – „wolność”, „pokój”, „dostatek”, „pełnia”.
(*5) Zarówno kontekst wypowiedzi proroka jak i wypowiedź Apostoła Piotra z 1 P 2,24 wskazują, że słowo hebr. rafa (które Septuaginta tłumaczy jako: gr. iaomai) należy tu – aby zachować kontekst tematyczny – tłumaczyć jako ratunek, a nie jako „uzdrowienie” czy „uleczenie” (szczególnie fizyczne, które po grecku jest określane therapeuo). Wsomniany ratunek dotyczy bowiem kwestii zależności od grzechu – jego wpływu i konsekwencji. Ewentualny przekład rafa jako „uleczenie” należałoby interpretować jako uleczenie człowieka z choroby zwaną grzechem, a więc w kontekście uświęcenia.
