Angielski„A teraz wszystkie ludy, słuchajcie mnie uważnie, gdyż do was wkrótce skieruję moje SŁOWO(*1). Skieruję je do was jako światłość(*2) dla wszystkich narodów. Bliski jest czas objawienia mej sprawiedliwości(*3) i zbawienia, które przygotowałem – tego zbawienia, za którym tęsknią wszystkie narody(*4). I znajdą je w moich ramionach”.
============
(*1) Dosł. „Prawo”. Hebrajskie słowo Tora (Prawo) w miejscach, w których odnosi się do innych narodów niż Izrael, oddano w NPD przez: „SŁOWO”, zaznaczając to w szczególny sposób wersalikami. Wyboru takiego dokonano celowo, aby przypadkiem nie stwarzać wrażenia, że Prawo Mojżeszowe może być wiążące dla innych narodów niż żydowski. Wystarczy, że dla starożytnego Izraela w epoce przedmesjańskiej Prawo to stało się tragiczną pułapką. Lud ten, koncentrując się na literalnym, wręcz legalistycznym przestrzeganiu Prawa (Tory), stracił z oczu to, co było w tym Prawie najistotniejsze, zgubił główne przesłanie Bożego Słowa. Apostoł Paweł opisał to w Liście do Rzymian w rozdziałach od 4 do 11. Tymczasem dla ucznia Chrystusa najważniejsze jest całkowite skupienie się na Jezusie z Nazaretu, w którym całe Prawo zostało wypełnione i który jest żywym, wcielonym Słowem Boga. Co więcej, historycznie patrząc, Boże Prawo (Tora) było od początku ściśle związane z Bożym Słowem. PAN, nadając Izraelowi Prawo, przemówił do Mojżesza, a ten przekazał słowa, które usłyszał, Izraelowi. Również Hbr 1,1 podkreśla fakt Bożego przemawiania (słowo) do Izraela. Główną więc inspiracją takiej redakcji tekstu był fakt, że to nie litera Prawa (Tory) i nie jej legalistyczny system, ale Boże Słowo, wyrażające w najszerszy sposób Bożą wolę, jest kluczowe dla życia tak doczesnego, jak i wiecznego. Ciekawe jest również, że w warstwie leksykalnej biblijne relacje (Wj 20,1; 34,1; 34,28; Pwt 4,13; 5,22; 9,10; 10,4) mówią, że na tablicach było „Dziesięć słów”. Biblia używa także określenia „przykazania” (mitzvot), ale nie odnosi go bezpośrednio do treści tablic, a raczej do całości Prawa Mojżeszowego. Pomimo że w judaizmie funkcjonuje określenie Aseret ha-Dibrot („Dziesięć Stwierdzeń”, „Dziesięć Oświadczeń”), to jednak w odniesieniu do tablic kamiennych Biblia używa określenia Aseret ha-D’varim (Dziesięć SŁÓW), natomiast „przykazanie” (mitzvot) stosuje do licznych nakazów i zakazów, których wg judaizmu jest 613.
(*2) Por. J 1,1-14; J 8,12; J 9,5; J 12,46; Łk 2,28-32; Kol 2,17; 1 J 2,8-10.
(*3) Podczas gdy Izrael upatrywał uzyskanie statusu sprawiedliwości w Bożych oczach przez wypełnianie Prawa, to Jezus wyraźnie objawił, że wolą Ojca z Niebios dla wszystkich ludzi jest całkowite złożenie nadziei zbawienia w Chrystusie. Tylko w ten sposób można uzyskać Boży tytuł sprawiedliwości (por. Rz 3,24; Rz 3,30; Rz 4,25; Rz 5,9; Ga 2,17; Ga 3,24). Znakomite podsumowanie Bożego planu zbawienia w Chrystusie znajdujemy w Ef 1.
(*4) Biblia poświadcza, że za zbawieniem od Boga wzdycha całe stworzenie (por. Rz 8,22-23). Kłopot z wieloma ludami polega na tym, że chociaż w naturze mogą dojrzeć chwałę i potęgę Boga (por. Rz 1,19-21), to jednak wolą składać cześć wymyślonym przez siebie bożkom, co w konsekwencji doprowadziło do powstania całych systemów religijnych.
