AngielskiKiedy indziej wezwał On jakiegoś człowieka słowami:
— Chodź ze mną!
Ten zaś odparł:
— PANIE, chętnie to uczynię, ale poczekaj proszę, aż mój ojciec zestarzeje się i umrze. Wtedy dopiero będę mógł pójść za Tobą(*1).
Temu Jezus odpowiedział:
— Nie oglądaj się na swoje stare, ziemskie życie! Troski o sprawy światowe pozostaw tym, którzy są duchowo martwi! Ty sam chodź ze mną, aby Dobra Wiadomość o Bożym Królestwie została wszystkim ogłoszona!
================
(*1) W oryginale użyte jest określenie „pozwól, że najpierw pogrzebię mego ojca”. Mamy tu do czynienia z hebrajskim idiomem oznaczającym wypełnienie swoich długoterminowych zobowiązań rodzinnych. Ojciec, o którym wspomniał młody człowiek, być może czuł się świetnie. Mógł mieć np. 50-60 lat i jeszcze 20-30 lat życia przed sobą. Nie spieszył się więc do grobu. W hebrajskim rozumieniu młodzieniec nie mówił więc o jakimś konkretnym pogrzebie, który miałby się odbyć za 2-3 dni, ale o dłuższej perspektywie czasowej, w której jego sytuacja rodzinna uległaby zmianie. Znamienne jest to, że osobą, która wypowiedziała te słowa do Jezusa był jeden z uczniów Mu towarzyszących. Dlatego Jezus odpowiadając mu użył pojęcia ludzi żywych i martwych duchowo, które powinno być dla niego zrozumiałe.
