Dobra Wiadomość o ratunku w Chrystusie w relacji Jana 3,1-3 (NPD)

W tamtym czasie pomiędzy faryzeuszami znany był pewien człowiek o imieniu Nikodem. Zajmował on wysoką pozycję wśród żydowskich przywódców.  Pewnej nocy przyszedł on do Jezusa i rzekł:

— Rabbi, to jasne, że jesteś nauczycielem, który przybył do nas od Boga. Nikt bowiem nie mógłby czynić znaków, jakie Ty czynisz, gdyby Bóg nie był z nim.

Jezus zaś, rozumiejąc pytanie jakie przyniósł on w sercu, tak mu odparł:

— Posłuchaj uważnie, gdyż powiem ci coś bardzo ważnego(*1). Nikt – o ile nie narodził się powtórnie(*2) – nie ma żadnej szansy na zobaczenie Królestwa Bożego(*3).

══════════

(*1) Całą ta fraza jest dynamicznym ekwiwalentem greckiego tekstu: „Amen, amen mówię ci”.

(*2) Nie wiemy dokładnie jakiego słowa użył Jezus w tej rozmowie, gdyż odbywała się ona po aramejsku, a jej zapis mamy tylko po grecku. Wierzymy jednak, że zapis ten jest natchniony przez Ducha Bożego i dlatego jest ważne, iż Jan Ewangelista, który doskonale znał Jezusa, użył tu słowa anothen, które ma kilka znaczeń: „na nowo”, „powtórnie”, „ponownie”, a także „z góry” czy „z wysokości”. Porównując inne wystąpienia tego słowa w NT oraz ich kontekst dochodzimy do wniosku, że chodzi tu o nadprzyrodzone Boże działanie, podczas gdy narodzenie się fizyczne w naturze ludzkiej jest wydarzeniem przyrodzonym. Nikodem, który nie narodził się dotąd z wysokości Niebios (czyli z Bożego Ducha), nie zrozumiał o co chodzi Jezusowi. Dlatego w tak dziwaczny sposób pojął wypowiedź Jezusa myśląc o ponownym wejściu do łona matki. Nie jest to jedyny przypadek, gdy ludzie słuchając Jezusa mówiącego o sprawach Królestwa Niebios, grzęźli w warstwie semantycznej Jego słów nie rozumiejąc ich duchowego przekazu. Dlatego tracili istotę Chrystu­sowego przesłania.

(*3) Proces zbawienia człowieka zaczyna się od jego duchowego narodzenia i jest kontynuowany w procesie uświęcenia, bez którego nikt nie ujrzy PANA (por. Hbr 12,14). Koszt koniecznego odkupienia został całkowicie zapłacony przez Jezusa na krzyżu. Zbawienie jest zatem wyłącznie dziełem Boga, który w swojej łaskawości udostępnia je człowiekowi w Chrystusie – i tylko w Chrystusie. Od człowieka oczekuje On zaufania w tej sprawie i osobistego opamiętania się, które powinno być owocem przyjęcia Bożego Słowa i Ducha. Jednoznaczna wypowiedź Jezusa wyraźnie podkreśla, że nikt kto nie narodził się z Ducha Świętego Boga, a więc nie ma Bożego duchowego DNA, nawet nie ujrzy Bożego Królestwa.