Apokalipsa w relacji Jana 19,11-16 (NPD)

Potem zobaczyłem otwarte Niebiosa, a w nich Jeźdźca na białym koniu. Mówiono o Nim: „Wiarygodny i Pełen Prawdy”. To On ma przeprowadzić sprawiedliwy sąd i karanie.  Z Jego oczu biła światłość niczym płomienna łuna(*1). Na głowie miał wiele diademów(*2), na których było wypisane Jego imię. Lecz nikt nie był w stanie pojąć tego imienia, jeśli On sam mu na to nie pozwolił(*3). Szata, w którą był odziany, zbroczona była krwią(*4). A Jego imię brzmiało: „Słowo Boga”. Za Nim podążały wszystkie armie Niebios, których wojownicy dosiadali białych rumaków i odziani byli w lniane szaty lśniące przeczystą bielą. Jego usta wypowiadały Słowo ostre niczym miecz obosieczny(*5), którym uderzał w narody Ziemi. On bowiem jest Tym, o którym powiedziano, iż okiełzna je swą żelazną władzą(*6). To On w kadzi wielkiego Bożego gniewu wytłoczy wino pomsty(*7), gdyż On sam jest Królem Wszechwładnym(*8). Na Jego szacie oraz na pasie, który spoczywa na Jego biodrach, zobaczyłem tytuł: KRÓL Królów i PAN panów.

—————–

(*1) Opis żywo przypominający wygląd łuny ognia, w której Obecność Boża nocami prowadziła Izraelitów przez pustynię ku ziemi obiecanej.

(*2) Gr. diademata. Bardzo często zwycięzcy władcy nosili po kilka koron czy diademów na znak panowania nad wieloma krajami.

(*3) Zrozumienie Bożego Słowa, bez nowego narodzenia się (narodzenia z Ducha Bożego) nie jest możliwe. Dopiero Duch Boży (Duch Chrystusa), którym człowiek zostaje zapieczętowany w chwili swego nowego narodzenia, wyjaśnia mu to Słowo i ukazuje, że ono w całości jest jednym wielkim świadectwem o Chrystusie (por. J 5,39).

(*4) Por. mesjańskie odniesienia w Iz 63,1-3.

(*5) Por. Iz 49,2; Hbr 4,12-13 oraz Ap 1,16; Ap 2,12; Ap 2,16.

(*6) Ps 2,9; por. także Ps 89,33 i Ap 2,27.

(*7) Por. Ps 75,9.

(*8) Gr. Pantokrator.

Apokalipsa w relacji Jana 3,1-3 (NPD)

10 czerwca 2020

Apokalipsa w relacji Jana 4,2-11 (NPD)

10 czerwca 2020