List Jakuba 2,9-13 (NPD)

Jeśli jednak kierując się tym, co zewnętrzne i pozorne, zawstydzalibyście jednych w obecności drugich, to dopuszczalibyście się grzechu, czyli w rozumieniu Prawa Mojżesza stalibyście się przestępcami wobec tego Prawa.  Musicie bowiem pamiętać, że jeśli nawet ktoś przestrzegałby wiernie całego Prawa, a potknąłby się tylko na jednym jego nakazie, i tak będzie winien wykroczenia przeciw całemu Prawu, gdyż Prawo Mojżesza stanowi jedną pełną i spójną kategorię świętości, na wzór Bożej świętości(*1).  Bo Ten, który rzekł: Nie cudzołóż, powiedział także: Nie morduj(*2). Jeżeli więc nie cudzołożysz, ale mordujesz(*3), to i tak stajesz się przestępcą w stosunku do całego Prawa, a nie tylko wobec jednego z jego przepisów.  Postępujcie więc jako ci, którzy zostali uwolnieni spod tego Prawa i teraz żyją już wolni od niego(*4)! To samo zresztą głoście! Nie podlegacie już bowiem Prawu Mojżeszowemu, lecz w Chrystusie jesteście od tego Prawa uwolnieni, w PANU doświadczając Bożego miłosierdzia!(*5).  Jednak ci, których serca nie przyjmą tego miłosierdzia, jakie Bóg nam okazał w Chrystusie, to znaczy ludzie, których serca pozostają bezlitosne, nadal podlegają Prawu Mojżesza!(*6). I według tego Prawa otrzymają sprawiedliwy wyrok, bez żadnego miłosierdzia. A będzie on brzmiał: wieczne potępienie(*7). Wyroku tego można bowiem uniknąć tylko w jeden sposób: przyjmując w Chrystusie Boże miłosierdzie, gdyż to ono jedynie odnosi triumf nad sądem!

══════════

(*1) Por. Ga 5,3 i Rz 10,5. Również Apostoł Paweł w swoich listach wyraźnie nauczał, że Prawo Mojżeszowe jest jednolitym, wręcz monolitycznym i komplementarnym zapisem, którego należy przestrzegać W CAŁOŚCI! W wypadku jednak, gdyby ktoś zgrzeszył choćby tylko przeciw jednemu, nawet najmniejszemu przykazaniu, stałby się od razu winny przestępstwa wobec Prawa W CAŁOŚCI! Prawo Mojżeszowe nigdy w swym zamyśle nie miało mieć charakteru na wzór sklepu „Delikatesy”, z którego każdy bierze to, co się jemu podoba, twierdząc, że Prawo to dzieli się na przepisy moralne i rytualne (formalne). I tak np. gdyby ktoś nosił ubrania wykonane z mieszaniny różnych włókien (por. Kpł 19,19 oraz Pwt 22,11) lub nie miał frędzli u swojego płaszcza (por. Pwt 22,12), byłby winny wobec tego Prawa! Dlatego Paweł napisał, że każdy, kto polega na uczynkach Prawa, jest przeklęty (Ga 3,10), gdyż Prawo samo o tym mówi (por. Pwt 27,26). Największym problemem wielu ludzi jest to, że nie rozumieją funkcji Prawa Mojżeszowego. Oni zupełnie nie wiedzą, po co Bóg ustanowił to Prawo i do kogo się ono odnosi. Więcej w Komentarzu NPD → Prawo Mojżeszowe.

(*2) Por. Wj 20,13-14; Pwt 5,17-18.

(*3) Jezus w Mt 5,21-22 wyjaśnił duchowy zakres tego przykazania.

(*4) Por. Ga 5,13-14.

(*5) Dalej (w Jk 5,11-12) Jakub ponownie odnosi się do faktu, że Bóg jest prawodawcą, podkreślając jeszcze mocniej, że istotą Bożego przesłania wobec ludzi jest postawa ofiarnej miłości i miłosierdzia.

(*6) Por. 1 Tm 1,8-11.

(*7) Por. Mt 25,40.