W związku z tym, pełniąc służbę, którą On w swym miłosierdziu zlecił nam do wykonania, nie poddajemy się wpływom zła, lecz odrzucamy wszelkie podstępy i haniebne matactwa, którymi siły ciemności starają się fałszować Boże Słowo. Stając zaś w prawdzie przed Bogiem poddajemy się także sumiennej ocenie ludzi. A jeśli nawet sens głoszonej przez nas Dobrej Wiadomości o ratunku w Chrystusie jest zakryty, to tylko dla tych, którzy idą drogą zguby, gdyż ich umysły zostały otumanione i zaślepione przez „boga” obecnych czasów(*1). On bowiem czyni wszystko, co możliwe, by ludzie nie mogli dostrzec ani światłości głoszonej przez nas Dobrej Wiadomości o ratunku w Chrystusie, ani chwały Jezusa, który jest jedynym odzwierciedleniem i wizerunkiem(*2) Boga Prawdziwego. Dlatego nie siebie głosimy, lecz Jezusa Chrystusa, PANA wszechświata, podkreślając w pokorze, że my sami jesteśmy jedynie sługami(*3) posłanymi do was w celu wykonania powierzonych nam zadań. Zaś Bóg, który kiedyś rozkazał, by światło zajaśniało w ciemności(*4), sprawił również to, iż w naszych sercach rozbłysła światłość, jaka się bierze z poznania Jego nieskończonej chwały uwidocznionej w obliczu Jezusa Chrystusa(*5).
══════════
(*1) Inni tłumaczą: „boga tego świata”, jednak nie wydaje się to dobrym wyborem, gdyż w greckim oryginale nie ma tu słowa kosmos (świat), lecz jest aion (eon czasowy)
(*2) Gr. eikon (wizerunek, obraz, odzwierciedlenie – por. Kol 1,15) – jest to dokładnie to samo pojęcie, którego Bóg użył w drugim przykazaniu (w przekładzie Septuaginty), jakie dał Mojżeszowi na kamiennych tablicach. W tym przykazaniu zabronił czynienia jakichkolwiek rzeźb i wizerunków czegokolwiek, co znajduje się na niebie (na nieboskłonie ewentualnie w Niebiosach), na ziemi, pod ziemią czy w wodzie i oddawania temu boskiej czci (por. Wj 20,4-5 oraz Rz 1,24-25). Chrystus jest jedynym wizerunkiem i jedynym odzwierciedleniem niewidzialnego Boga. Oczywiście nie chodzi tu o Jego fizyczne wyobrażenie, ale o Jego wizerunek duchowy (czy jakbyśmy to dziś powiedzieli: portret psychologiczny). Patrząc na charakter Chrystusa, Jego sposób postępowania, Jego decyzje, Jego odnoszenie się do innych, poznajemy prawdziwy charakter (obraz) Boga (por. Hbr 1,3).
(*3) Dosł. „niewolnikami” (gr. dulos).
(*4) Nawiązanie do Rdz 1,3.
(*5) Obok Rz 9,5; 2 Tes 1,12 i 1 Tm 6,14-16 jest to jeden z najmocniejszych tekstów Apostoła Pawła podkreślający Boskość Jezusa Chrystusa.