Rz 6,8-11 (NPD)

A jeśli przez trwanie w Chrystusie nasza postawa śmierci dla grzechu przynosi owoc uświęcenia, to możemy mieć niezachwianą ufność, iż razem z Nim, w podobny sposób, zaowocuje ona w nas Jego odwiecznym i nieskończonym Życiem, bo przecież zmartwychwstały Chrystus nie podlega Śmierci(*1), gdyż ona nie ma nad Nim żadnej władzy(*2). On bowiem dla grzechu umarł raz na zawsze, a powstał z martwych, by powrócić do Życia w splendorze Bożego Majestatu. Tak więc i wy postępujcie jako ci, którzy są martwi dla grzechu, a żyją już tylko dla Boga w Chrystusie Jezusie.
══════════
(*1) Słowo „Śmierć” zostało tu zapisane dużą literą, aby zaznaczyć, że nie chodzi o zakończenie życia biologicznego (gr. bios), ale o opisanie duchowej rzeczywistości oddzielenia człowieka od Boga, która jest przeciwieństwem wiecznego Życia (gr. Dzoe).

(*2) Naśladowanie Chrystusa, a więc i zjednoczenie z Nim, zaczyna się dopiero w tym momencie, gdy człowiek podejmuje decyzję o prawdziwym wyrzeczeniu się życia w grzechu, gdy rezygnuje z bycia panem własnej egzystencji i gdy swoją starą, grzeszną naturę przybije do krzyża Chrystusa, a następnie (w jej miejsce) przywdzieje nową (Chrystusową) naturę oraz – żyjąc według ducha (tzn. w posłuszeństwie wobec Boga) – uzna Chrystusa za swego jedynego PANA.

Sumienie

8 kwietnia 2024

Opamiętanie się

8 kwietnia 2024