Przede wszystkim bądźcie ostrożni, by ktoś was nie zwiódł. Pojawi się bowiem wielu takich, którzy będą twierdzić, że są moimi sługami(*1) i głosić: JA JESTEM(*2). Ci zwiodą wielu! Kiedy więc usłyszycie o wojnach i zaczną docierać do was wieści z pól bitewnych, nie wpadajcie w panikę, gdyż te sprawy muszą się wydarzyć, lecz to jeszcze nie będzie koniec. Przyjdzie taki czas, że powstaną narody przeciwko narodom i królestwa przeciw królestwom. Także trzęsienia ziemi się nasilą i sprawią, że głód dotknie wiele miejsc na świecie. To będzie jednak dopiero początek końca – niczym pierwsze bóle porodowe.
Miejcie się wtedy na baczności, gdyż przyjdą czasy, że będą wydawać was sądom i publicznie(*3) chłostać. Z mojego powodu będziecie ciągani przed namiestników i królów na świadectwo dla nich samych! Jednak najpierw Dobra Wiadomość musi dotrzeć do wszystkich narodów. A kiedy będą prowadzić was na przesłuchania, nie zamartwiajcie się wcześniej, co macie mówić. W stosownej bowiem chwili zostaną dane wam właściwe słowa, gdyż nie wy będziecie mówić, lecz Duch Świętego Boga(*4) będzie przez was przemawiał. Będzie to czas, kiedy brat wyda brata na śmierć, a ojciec dziecko. Dzieci powstaną przeciw rodzicom i śmierć na nich sprowadzą(*5). Z mojego powodu będziecie znienawidzeni przez wszystkich. Kto jednak wytrwa do końca, będzie zbawiony(*6)!
══════════
(*1) Dosł. „przyjdą w moim imieniu”.
(*2) Gr. EGO EIMI – jest to greckie tłumaczenie hebrajskiego EHJE ASZER EHJE (JESTEM, KIM JESTEM). Mamy tu do czynienia z pewną grą słów. Mateusz w swojej relacji pisze wprost, że owi zwodziciele będą twierdzić, iż są Mesjaszami (Chrystusami) – por. Mt 24,5. Łukasz i Marek piszą jednak, że ludzie ci będą głosić imię „JA JESTEM”, co w greckiej formie jest bezpośrednim nawiązaniem do imienia, jakim Bóg po hebrajsku przedstawił się Mojżeszowi: EHJE ASZER EHJE. Apostoł Jan w swojej Dobrej Wiadomości pokazał, iż Jezus sam wielokrotnie używał tego zwrotu w stosunku do siebie. Szczepan w swej przemowie, tuż przed ukamienowaniem (por. Dz 7,30-38 w zestawieniu z 1 Kor 10,4), odkrył wielką tajemnicę, iż owym WYSŁANNIKIEM (gr. angelos) PANA, który objawił się Mojżeszowi w płonącym ciernistym krzewie i który przedstawił się mu jako EHJE ASZER EHJE, był sam Chrystus. Potwierdzenie tego znajdujemy w pismach Apostoła Jana (por. J 6,20; J 6,35; J 8,12; J 10,7; J 10,9; J 10,11; J 10,14; J 11,25; J 14,6; J 14,11; J 15,1; Ap 1,8; Ap 1,17; Ap 2,23; Ap 21,6; Ap 22,13).
(*3) Dosł. „w synagogach”. Słowo gr. synagoge oznaczało wówczas nie tylko miejsce zgromadzeń żydowskich, ale także każde publiczne zgromadzenie.
(*4) Gr. TO PNEUMA TO HAGION. Koniecznie należy zauważyć, iż w równoległej relacji Łukasza Jezus mówi o tym jako o swoim własnym działaniu. Wniosek zatem jest jeden: Chrystus w swej duchowej postaci (Duch Chrystusa, Duch Świętego Boga) zadba o to, co wierzący powinni mówić w czasie prześladowań.
(*5) Por. Mi 7,6.
(*6) Por. przypis do Mt 10,22.