Pamiętajcie, że Pan(*1) nikogo z premedytacją nie odrzuca na wieki(*2).
W Jego sercu nigdy nie goszczą złe zamysły wobec kogokolwiek.
Jeśli nawet dopuszcza, by ktoś doświadczał cierpienia lub boleści,
to również wskazuje takiej osobie drogę do wytrwania w Jego miłości(*3).
Najwyższy nie znajduje żadnego upodobania w czyimkolwiek bólu
i nie jest skory do szybkiego wprowadzania kar wychowawczych(*4).
══════════
(*1) Hebr. Adonai.
(*2) Ten werset, obok innych (jak np. 1 Tm 2,4), wyraźnie pokazuje, że → Teoria predestynacji (zob. Komentarz NPD) jest fałszywą teologią, której podstawy zostały wykoncypowane przez Augustyna z Hippony, a w pełni rozwinięte przez teologię reformowaną (szczególnie nurtu kalwińskiego).
(*3) Por. 1 Kor 10,13.
(*4) Historia Izraela jest najlepszym przykładem wspomnianej tu cechy Boga. Najwyższy z niezrównaną cierpliwością znosił obelgi ze strony tego ludu. Ciągle wysyłał do nich swoich proroków, aby powstrzymywać ich na drogach grzechu i bałwochwalstwa. Dziesiątki lat zwykle trwało ich ostrzeganie, zanim Wiekuisty decydował się wprowadzać jakiekolwiek konsekwencje dyscyplinujące lud.