Jk 1,22-25 (NPD)

(…) zadbajcie o to, by nie zwodzić samych siebie przez takie słuchanie Bożego Słowa, które nie wprowadza go w czyn! Kto bowiem nie stosuje się do Bożego Słowa, poprzestając jedynie na przysłuchiwaniu się mu, podobny jest do człowieka, który przegląda się w lustrze. Widzi w nim prawdę o swej naturze i osobowości, lecz wcale się tym nie przejmuje. Odkłada Słowo i, ruszając do swych zajęć, zapomina o wszystkim, co Bóg mu pokazał(*1). Kto zaś zagłębia się w Boże Słowo i rozumie, na czym polega dojrzałość wolności, którą daje Chrystus(*2), ten, trwając w Słowie, nigdy nie będzie słuchaczem skłonnym do zapominania, gdyż szczęście znajdować będzie dopiero w pełnieniu woli Bożej.

══════════
(*1) Por. Mt 7,21; Mt 7,26-27 oraz J 12,47-48.

(*2) Dosł. „Prawo doskonałej wolności” – inne określenie Prawa Chrystusowego (por. Ga 6,2), zwanego też Prawem Ofiarnej Miłości (por. Jk 4,11). Na temat korzystania z Chrystusowego Prawa Wolności można więcej przeczytać w Rz 9 i Rz 10. Wolność, o której tu i tam mowa, jest stanem po uwolnieniu (zbawieniu) z mocy grzechu, w którego wyniku wierzący ludzie są wzywani do aktywnego trwania w Chrystusie i pełnienia Jego Boskiej woli.

Wyznanie grzechu

21 października 2024

Jk 2,1-9 (NPD)

21 października 2024