(…) w PANU zachęcam was usilnie, abyście trwali w postępowaniu godnym powołania, jakim zostaliście wezwani, to znaczy abyście odnosili się do siebie w postawie ofiarnej Bożej miłości z całą pokorą, w łagodności i z cierpliwością. A trwając w Bożym pokoju, starajcie się gorliwie o zachowanie duchowej więzi, gdyż w jednym Duchu stanowicie jedno Ciało(*1) i jesteście powołani do tej samej nadziei. Jednego też mamy PANA i tylko jednego rodzaju zanurzenie(*2) w Niego, które dokonuje się przez bezgraniczne złożenie w Nim naszej całej nadziei i ufności(*3). Jeden bowiem jest Bóg, który jest naszym Ojcem i Zwierzchnikiem nas wszystkich. On panuje nad nami wszystkimi, a swoje plany realizuje suwerennie – przez wszystkich i we wszystkich.
══════════
(*1) Paweł wprowadza tu pojęcie żywego Ciała (Chrystusa) jako definicji lokalnego kościoła.
(*2) Gr. baptidzo. Inni tłumaczą „chrzest”. Więcej w Komentarzu NPD → Chrzest.
(*3) Por. Ef 1,13.