Dobra Wiadomość o ratunku w Chrystusie w relacji Jana 20,30-31 (NPD)

Jezus w czasie pobytu na Ziemi dokonał w obecności uczniów jeszcze wielu innych znaków(*1), które nie zostały ujęte w tej księdze.  Te zaś zostały tu spisane, abyście ugruntowali się w pewności(*2), że Jezus jest Mesjaszem, Synem Boga Żywego(*3), i abyście trwając w zaufaniu(*4) do Niego, mieli w Nim(*5) odwieczne i nieskończone Życie.

══════════

(*1) Jan wybrał do przedstawienie zapisu swojej Dobrej Wiadomości o ratunku w Chrystusie jedynie siedem znaków. Siedem z semickim myśleniu było cyfrą wyrażającą Bożą pełnię. Dlatego uważał on, że siedem przedstawionych znaków (cudów) powinno wystarczyć czytelnikom do zobaczenia i zrozumienia Boskiej chwały Jezusa.

(*2) Inne możliwe tłumaczenia: „abyście uwierzyli”, „abyście stali się pewni”, „abyście ugruntowali się w wierze”. Gr. czasownik pisteuo występuje tu w trybie warunkowym w czasie przeszłym dokonanym.

(*3) „[…] jest (…) Synem Boga” – w języku Jana oznacza to po prostu „jest (…) Bogiem w ludzkim ciele”.

(*4) Zwrot „trwając w zaufaniu” to najlepsze kulturowe oddanie znaczenia czasownika pisteuo, który jest tu użyty w formie imiesłowu w czasie teraźniejszym niedokonanym w stronie czynnej.

(*5) Dosł. „w Jego imieniu” – jest to klasyczny semityzm, który w tekście oddano polskim ekwiwalentem znaczeniowym. Wymiar tego oświadczenia teologicznego Jana jest nie do przecenienia. Wyjaśnia ono, że odwieczne i nieskończone Życie jest W CHRYSTUSIE i dostęp do niego mają tylko ci, którzy TRWAJĄ W CHRYSTUSIE.

 

Dobra Wiadomość o ratunku w Chrystusie w relacji Jana 20,19-23 (NPD)

16 lutego 2019

Dobra Wiadomość o ratunku w Chrystusie w relacji Jana 21,15-19 (NPD)

16 lutego 2019