Apokalipsa w relacji Jana 2,18-29 (NPD)

Do zwierzchnika wspólnoty w Tiatyrze(*1) napisz:

„To mówi Boży Syn, którego wzrok jest płomienny niczym blask ognia, i którego stopy są podob­ne do płynnego brązu roztopionego w żarze.  Wiem, w jakie dzieło jesteś zaangażowany i widzę, że trwasz w postawie mojej ofiarnej miłości wobec braci i sióstr w wierze. Znam skalę twego zaufania, twoją służbę i wytrwałość oraz to, że obecnie starasz się jeszcze bardziej niż na początku.  Jednak nie podoba mi się, że pobłażasz kobiecie(*2) imieniem Jezabel(*3), która sama siebie uważa za prorokinię i swoim gadaniem zwodzi moje sługi! Jej „nauczenie” prowadzi mój lud do duchowego cudzołóstwa(*4), w rezultacie czego biorą oni udział w ucztach bałwochwalczych(*5).  Dałem jej czas na opamiętanie, lecz ona nie zamierza porzucić swego ohydnego postępowania(*6).  Dlatego wkrótce powalę ją boleścią, a tych, którzy poszli za jej naukami(*7), i się nie opamiętają, poddam wielkiemu uciskowi.  Śmiercią ukażę wszystkich jej naśladowców(*8). Wtedy mój lud pozna, że ja znam każdą najskrytszą myśl i każde najgłębsze pragnienia serca(*9). Ja bowiem jestem tym, który każdemu z osobna odda według tego, w jakie dzieła(*10) był zaangażowany.  Pozostałym zaś wiernym z Tiatyry, którzy nie poszli za naukami tej kobiety i nie dali się nabrać na to, co ona nazywa «głębinami duchowego poznania», a co w istocie jest zawoalowanym nauczaniem szatańskim(*11), nie daję żadnych nowych poleceń.  Bądźcie dalej tacy, jacy jesteście, wytrwale oczekując mojego przyjścia.  Temu zaś, kto okaże się zwycięzcą(*12), to znaczy kto do końca wytrwa pełniąc moją wolę(*13), dam udział we władzy ponad narodami,  gdyż to ja je okiełznam żelazną władzą, a butę ich skruszę, jak naczynia z gliny(*14)!  I jak, z woli Ojca, jaśniałem na Ziemi niczym Gwiazda Poranna(*15), tak i oni zalśnią niczym gwiazdy na firmamencie”.

Wszyscy zaś, którzy mogą, niech się starają zrozumieć to duchowe przesłanie skierowane do kościoła.

══════════

(*1) Tiatyra – dziś Akbisar, około 100 km na północny wschód od Efezu, miejscowość znana w tamtych czasach z pogańskiego kultu Apollona i Artemidy.

(*2) Niektóre greckie rękopisy po słowie „kobieta” (gr. gunaika) dodają słowo: „twojej” (gr. sou). Niektórzy z interpretatorów uważają, że może tu chodzić o żonę zwierzchnika wspólnoty w Tiatyrze.

(*3) Imię Jezabel nasuwa skojarzenie z Izebel (inna forma tego samego imienia), żoną króla Achaba, która doprowadziła swego męża do bałwochwalstwa. Za jego złym przykładem poszedł wówczas cały naród (zob. 1 Krl 16,31; 2 Krl 9,22).

(*4) Gr. porneuo. Jest to czasownik od rzeczownika porneia.

(*5) Por. przypis do Ap 2,14.

(*6) „Ohydne postępowanie” – dynamiczny ekwiwalent słowa gr. porneia odniesionego tu do zwodzenia duchowego. W ST Bóg wielokrotnie nazywał odstępstwo ludu „duchowym cudzołóstwem” (por. m.in. Ps 106,39).

(*7) Dosł. „którzy z nią cudzołożyli” – postępowanie za nauczaniem fałszywej prorokini Bóg porównuje do wspólnego z nią duchowego cudzołożenia.

(*8) Dosł. „ugodzę śmiercią jej dzieci”. Określenie „dzieci” w kontekście proroków (nawet tych fałszywych) oznaczało zawsze uczniów czy naśladowców.

(*9) Dosł. „przenikam nerki i serca” (hebraizm). Por. Jer 11,20.

(*10) Inny możliwy przekład: „w czyje dzieła”. Chodzi o to czy ktoś pełni wolę Boga czy wolę diabła, gdyż ostatecznie innej alternatywy nie ma. W przekładach dosłownych pojawiają się sformułowania typu: „oddam każdemu z was według jego uczynków”.

(*11) Dosł. „głębinami szatana”. Niektóre z sekt gnostyckich (gr. gnosis – poznanie, forma świadomości religijnej podkreślająca wartość wiedzy jako narzędzia zbawienia) nauczały, że aby poznać i zrozumieć głębię mądrości Boga najpierw trzeba poznać Jego antytezę, czyli „głębiny szatana”. W ten sposób wyrażały przyzwolenie na poznawanie i doświadczanie wszystkiego, zanim wybierze się to, co jest z Boga. Jezus wyraźnie potępia taki sposób myślenia.

(*12) Dosł. „zwyciężający” – por. przypis do Ap 2,7.

(*13) Dosł. „do końca będzie pełnił czyny, która ja przygotowałem”.

(*14) Nawiązanie do Ps 2,9.

(*15) „Gwiazda poranna” – symbol godności królewskiej. Por. 2 P 1,19 oraz Ap 22,16

Apokalipsa w relacji Jana 2,12-17 (NPD)

28 kwietnia 2019

Apokalipsa w relacji Jana 3,1-6 (NPD)

28 kwietnia 2019