AngielskiWspółpracując zaś z Bogiem troszczymy(*1) się o to, by nie okazało się, iż ktokolwiek z was na próżno(*2) przyjął Jego łaskę, którą On sam scharakteryzował tymi słowami:
Gdy nadejdzie czas łaski(*3), wysłucham cię!
W dniu zbawienia przyjdę ci z pomocą!(*4).
Dlatego wyraźnie wam oświadczamy: TERAZ właśnie jest czas łaski! Dzień, który zwie się TERAZ(*5), jest owym zapowiadanym Dniem Zbawienia(*6)! Dlatego tak wielką wagę przykładamy do tego, by przypadkiem nie dopuścić się czegokolwiek, co mogłoby zhańbić posługę, którą prowadzimy, a przez to stać się dla kogokolwiek przeszkodą w skorzystaniu z Bożego ułaskawienia i pojednania. Wręcz przeciwnie, jako sługi(*7) Boga Najwyższego, stawiamy siebie wszystkim za wzór nieustannej wytrwałości w znoszeniu ucisków, przeciwieństw i utrapień(*8). Godnie zachowujemy się w każdej sytuacji, zarówno w chłostach, które nas spotykają, jak i w uwięzieniach, a także podczas rozruchów wzniecanych przeciwko nam. Również w codziennych trudach, bezsennych nocach i braku pożywienia staramy się być wzorem czystości, zachętą do głębszego poznawania Boga, wzorem cierpliwości i uprzejmości w duchu uświęcenia(*9) i zachowywaniu postawy nieobłudnej, ofiarnej Bożej miłości. Czynimy to głosząc Słowo Prawdy(*10), które jest potężną(*11) Bożą bronią zdatną do walki zarówno zaczepnej, jak i obronnej(*12). W bojach tych doznajemy nie tylko chwały i uznania, ale także pogardy i zniesławiania. Nazywają nas zwodzicielami, chociaż mówimy prawdę; twierdzą, że jesteśmy nieznani, a jednak sławni; prawie ginący, a przecież przy Życiu trwający; smagani bez ustanku, lecz nie uśmiercani; ciągle gnębieni, a jednak radośni; materialnie ubodzy, a przecież duchowo bogaci; nic niemający, a jednak posiadający wszystko, co potrzebne.
══════════
(*1) Gr. parakaleo – czasownik opisujący działanie wspierające, umacniające i podtrzymujące.
(*2) O możliwości przyjęcia Bożej łaski na marne (dosł. „na pusto”, „po próżnicy”), czyli jej zmarnowania, czytamy także w 1 Kor 15,10.14.17; Ga 3,3-4; 1 Tes 3,5; Hbr 10,29; Hbr 12,15; Jud 4.
(*3) Dosł. „czas przychylności”.
(*4) Por. Iz 49,8.
(*5) Por. Hbr 4,7.
(*6) Zbawienie (uwolnienie od grzechu) jest procesem, który zaczyna się i w znacznej mierze realizuje się podczas życia człowieka na Ziemi (chodzi o uwolnienie od mocy i wpływu grzechu). Po fizycznej śmierci człowieka nie jest już możliwe zainicjowanie tego procesu. Śmierć fizyczna jest cezurą w procesie zbawienia. Tym, którzy nie złożyli swej ufności w Chrystusie, definitywnie odbiera szansę na zbawienie, zaś dla tych, którzy złożyli w Jezusie swoje zaufanie i w Nim wytrwali, oznacza uwolnienie od konsekwencji i obecności grzechu. Straszliwym błędem jest myślenie, że człowiek może przejść proces uświęcenia (zbawienia i oczyszczenia) po śmierci. Głoszenie takich teorii stoi w jawnej sprzeczności z nauczaniem Jezusa, który wzywał ludzi TU I TERAZ do opamiętania się i pełnienia woli Ojca. Sam Jezus wielokrotnie pouczał, że Jego Słowo będzie sądzić ludzi w Dniu Ostatecznym (por. J 12,48). Podobna myśl wyrażona jest w Hbr 4,7. Jednak tam zamiast słowa TERAZ zostało użyte słowo DZISIAJ. Więcej w Komentarzu NPD → Zbawienie.
(*7) Gr. diakonoi.
(*8) Por. 2 Kor 6,4; Flp 1,29; Jk 1,2; 1 P 2,19; 1 P 3,14; 1 P 4,1; 1 P 4,12-19.
(*9) Gr. en pneumati hagio – z uwagi na brak jakiegokolwiek zaimka określonego fraza tu użyta ma charakter opisu postawy, a nie określenia Osobowej Postaci Boga Najwyższego (por. J 4,24).
(*10) Inne określenie Dobrej Wiadomości o ratunku w Chrystusie lub Słowa Bożego (por. także Hbr 4,12-13).
(*11) Gr. dynamis – siła, moc, potęga. Od tego słowa greckiego wywodzi się nazwa „dynamit”.
(*12) Dosł. „jakie trzymamy w prawej i w lewej ręce”. Metafora wojskowa. Broń trzymana w prawej ręce zawsze miała charakter ofensywny: miecz, włócznia itp. Oręż w lewej ręce to broń defensywna: tarcza. Por. także Hbr 4,12 oraz Ap 19,13-15.
