2 J 7-11

Niestety na świecie pojawia się coraz więcej zwodzicieli, którzy nie uznają tego, że Jezus Chrystus przyszedł na Ziemię jako prawdziwy człowiek, to znaczy mając ludzką naturę^(*1). Tacy są oszustami i antychrystami! Dobrze się pilnujcie, żebyście wskutek ich „nauczania” nie zaprzepaścili^(*2) tego, co tak długo i z takim mozołem^(*3) wam przekazywaliśmy, lecz abyście – trwając w Chrystusie – otrzymali wszystko to, co zostało wam obiecane^(*4).
Każdy bowiem, kto nie trzyma się nauki Chrystusa, lecz oddala się od niej, nie jest z Boga! Ci zaś, którzy trwają w Jego nauce, trwają zarówno w Ojcu, jak i w Synu. Jeśli więc jakiś przybysz okazuje się osobą niezakorzenioną w nauczaniu Chrystusa^(*5), to takiego do siebie nie przyjmujcie! Nawet go nie pozdrawiajcie, abyście czyniąc to, nie stali się mimowolnie współuczestnikami złego dzieła, któremu on służy!

══════════
^(*1) Fałszywa nauka głoszona przez tych zwodzicieli polegała na negowaniu realnego człowieczeństwa Chrystusa („ludzka natura” – gr. sarks). W Azji Mniejszej (gdzie Jan napisał swój list) nauka ta była głoszona ówcześnie przez zwolenników herezji, zwanej doketyzmem.

^(*2) Nie tylko Jan, lecz także sam Jezus (np. w Mt 24,24) oraz inni Jego Apostołowie (np. Dz 20,29; 1 Kor 15,2; Ga 5,4) wielokrotnie mówili o tym, że pójście za fałszywymi nauczycielami i ich nauczaniem może człowieka sprowadzić na duchowe manowce i pozbawić go dziedzictwa w Niebiosach.

^(*3) Proces ewangelizacji jest długotrwałym działaniem, które oprócz samego ogłoszenia Dobrej Wiadomości o ratunku w Chrystusie powinno obejmować również ugruntowanie młodego wierzącego w Słowie i Duchu Chrystusa. Postrzeganie ewangelizacji jako jednorazowego działania, w którym poprowadzi się kogoś do tzw. modlitwy grzesznika, jest głębokim niezrozumieniem tego, iż zbawienie (uwolnienie od mocy, wpływu, konsekwencji i obecności grzechu) jest w życiu człowieka procesem, a nie jednorazowym wydarzeniem.

^(*4) Gr. misthos – słowo to opisuje obiecaną należność (zapłatę) za wykonaną pracę (por. Mt 5,46 oraz Łk 10,7). Inni tłumaczą je jako „nagroda”, co jednak nie jest przekładem adekwatnym.

^(*5) „Zakorzenienie w nauczaniu Chrystusa” można również oddać dynamicznie przez sformułowanie: „zakorzenienie w Słowie i Duchu Chrystusa”. Są to pojęcia całkowicie ekwiwalentne.